امروزه با توجه به حجم ساخت وساز در کشور و به دنبال زیانهای جانی و مالی گسترده دراثر حوادث طبیعی همچون زلزله، استفاده از مصالح و روشهای نوین جهت افزایش کیفیت، عمر مفید و دوام سازهها و کاهش هزینههای ساخت ضرورتی انکار ناپذیر است. در مواردی مانند پایه پلها، ستونهای طبقات پایین ساختمانهای بلند و … عملا ویبره کردن بتن غیر ممکن است. برای رفع این مشکل باید از بتن خودتراکم استفاده شود که باعث تراکم کامل بتن شده و سرعت بتنریزی افزایش مییابد. این نوع بتن با استفاده از فوق روان کنندهها و مواد افزودنی دیگر تولید میشود. در بتن خودتراکم به خاطر نیاز به حجم خمیر بیشتر در طرح مخلوط، استفاده از عیارهای زیاد سیمان مرسوم میباشد و گاهی این افزایش میزان سیمان؛ باعث عبور از مقدار بهینه مصرف سیمان میگردد که بر خلاف تصور عموم، با افزایش هزینه و مصرف سیمان بیشتر، کاهش مقاومت فشاری را نیز به دنبال دارد. همچنین استفاده بیش از حد از سیمان سبب افزایش تولید گازهای گلخانهای شده و باعث آلودگی محیط زیست میگردد. از آنجایی که ژل میکروسیلیس و پوزولان قزوین در کشور به طور قابل ملاحظهای تولید میگردد و استفاده از آنها نیز از نظر اجرایی و همچنین اقتصادی قابل توجیه است؛ لذا در تحقیق حاضر از این نوع پوزولانها استفاده نمودهایم. در تحقیق انجام شده 28طرح مخلوط بتن خودتراکم در نسبتهای آب به سیمان 0/20، 0/40 ، 0/60 و 80/ با مصرف میکروسیلیس 5% و 10% و پوزولان 20%، 30% و 40% و 3 طرح مخلوط شاهد نیز جهت مقایسه نتایج مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که استفاده از میکروسیلیس و پوزولان قزوین سبب کاهش عمق نفوذ آب گردیده است.
+ نوشته شده توسط محمد مهرگان در چهارشنبه بیست و هشتم دی ۱۴۰۱ و ساعت 2:23 |
ترك بلوكي...
ما را در سایت ترك بلوكي دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : mehrsazeh بازدید : 36 تاريخ : دوشنبه 10 بهمن 1401 ساعت: 15:51